STORM ELEANOR @ OOSTENDE

Het was opnieuw zover. Storm!
Alhoewel West-Vlaanderen redelijk gespaard bleef, koos ik er toch voor
richting de kust af te zakken. Met net volle maan achter de rug te hebben
zat er een dikke springtij aan te komen.
Pas op! Dit bericht is Photo-Heavy 😉

Storm Eleanor

Toen ik mijn voorbereidingen deed had de storm nog geen naam gekregen.
Het was pas de volgende dag dat ze gedoopt werd tot Eleanor.
Een storm moet namelijk van een bepaalde kracht zijn eer ze een naam krijgt.
Grappig feitje die ik ook pas ontdekte.
Vroeger kregen orkanen in de VS uitsluitend vrouwennamen.
Dit eindigde in 1979 toen een feministische organisatie protesteerde.
Vrouwen wilden niet langer vergeleken worden met iets die snel voorbijkomt
en niets anders achterlaat dan een spoor van vernieling.
Het Belgische KMI geeft zelf geen namen aan stormen, maar in de media worden
vaak namen overgenomen die in onze buurlanden gebruikt worden.

 Enkele tips:

Korte versus lange sluitertijd

Wil je het stuifzand goed in beeld brengen, kies dan voor een iets langere sluitertijd.
Stuifzand kun je vergelijken met bewegend water.
Fotografeer je met een korte sluitertijd, dan bevries je de bewegende zandkorrels.
M.a.w. de bewegende korrels zijn minder zichtbaar tussen het stilliggende zand.
Aan de hand van een lange sluitertijd kun je de voorbijrazende korrels hun traject vastleggen.
Wat is een lange en korte sluitertijd? Zoals altijd is dit verschillend in elke situatie.
Hoe snel gaan de korrels? Welke brandpuntafstand gebruik ik? etc
Tijdens storm Eleanor volstond een sluitertijd van 1/50 s om de beweging van het zand mooi vast te leggen.

Wissel zo min mogelijk van lenzen.

Iedereen haat het … Vuiligheid op de sensor. Beter voorkomen dan genezen zegt men.
Ik koos voor één camera en één objectief (Canon EF 70-200mm f/4.0 L USM).
De laatste tijd, mijn lievelingsobjectief.
Onvermijdelijk zul je tijdens het fotograferen ofwel van batterij of van geheugenkaart
moeten wisselen. Dan zit er niets beter op dan je uiterste best te doen alles af te schuilen.

Interne zoom versus externe zoom

Indien je de keuze hebt, kies je best voor een objectief die intern zoomt / focust.
Zo voorkom je dat er zandkorrels tussen het objectief komen en dat je ze niet mee naar binnen ‘schuift’.
Alles tegenhouden lijkt onmogelijk, maar het is goed om het risico te beperken 🙂
Zandkorrels zijn echte – zoals we in het dialect bij ons zeggen – ‘lastigoars’. (vertaling: lastigaard)
De ‘Canon EF 70-200mm f4.0 L USM’ zoomt en focust nochtans intern, toch waren de zandkorrels
niet te stoppen en zijn er korrels tussen zowel de zoom en focusring gekropen.
Gevolg: een knarsend geluid tijdens het draaien aan deze ringen.

Oogbescherming

Misschien overbodig, maar ik was blij toen mijn bril kleine hoeveelheden
van het stuifzand uit mijn ogen weerde. Afhankelijk van de situatie wordt je bijna verblindt.
Zeker bij opnames laag bij de grond kan ik getuigen dat zand snijdt!
Een gesloten werkbril zou hier zeker goed passen in de rugzak 🙂

Zandkliffen

Tijdens mijn voorbereidingen zag ik dat het hoogste waterpeil omstreeks 13u00 bereikt zou zijn.
Ik plande dus om zeker tot die tijd ter plaatse te blijven.
Zoals voorspeld stond het water rond die tijd inderdaad op zijn hoogste punt.
Golven beukten in op het strand wat zorgde voor het (verder) vormen van zandkliffen.
Adrenaline keeps you going tot je plots twee golfjes over je krijgt terwijl je een mooi shot probeert te maken.
Een frisse afkoeling, zeker met die wind. Toch bleef ik nog even doorgaan.
Don’t be a hero! Die zandkliffen zijn verzadigd met zand en brokkelen gemakkelijk af.
Ga zeker niet voor lange tijd op de rand staan, voor je het weet lig je beneden de klif.
Hoog is het niet, maar aangenaam zal het zeker niet zijn 😉

Mijn ervaringen

Omstreeks 09u30 was ik ter plaatse, genoeg tijd om in het zand te spelen.
Een statief liet ik doelbewust thuis zodat ik een minimum aan gewicht moest meesleuren.
Oorspronkelijk trok ik richting de zee om golven en zand te fotograferen. I know, wie doet dat nu? 😉
Al snel fotografeerde ik de combinatie toerist en storm,
andere mensen hadden beduidend net zoveel genot als ik in deze weersomstandigheden!
Bovendien fotografeer ik graag mensen en menselijk gedrag in hun omgeving.

 Ik had enorm veel fun! Met een actieve verbouwing en een verhuis achter de rug,
doet zo’n foto uitstapje extra veel deugd. Er even tussen uit zijn! Woehoew!
De stilte en rust in jezelf ook al fotografeer je in een drukke omgeving,  daar draait het om bij mij.
Van het fotograferen van kleine minilandschappen, gecreëerd door de wind.
Tot het fotograferen van toeristen of een nieuwsploeg.
Alles kan, alles mag.

Bon, zoals gewoonlijk sluit ik graag af met wat resterende foto’s!
Alvast bedankt en tot de volgende! 😉

Met vriendelijke fotogroet,

Glenn