Toen ik begon met fotografie stond één ding vast:
“Ik ben landschapsfotograaf, dus ik gebruik een UWA-lens.”
Dit blogartikel behoort tot de categorie tips & tricks,
waarin ik je graag wil laten bijleren vanuit mijn eigen ervaringen.
Mijn fotografie obsessie is gestart in 2009 en sinds 2014 ben ik professioneel actief.
Landschapsfotografie + UWA
Als beginnend fotograaf keek ik dagelijks honderden beelden op fora en andere portfoliowebsites.
Eén ding stond vast, ik moest – zoals vele collega landschapsfotografen – een UWA lens hebben.
UWA staat voor Ultra Wide Angle, iedere lens met een brandpuntsafstand breder dan 24mm (FullFrame).
Om het landschap weer te geven moest ik zoveel mogelijk in één beeld krijgen.
Althans, dat dacht ik.
Het is gemakkelijk te denken dat je met een UWA lens geen moeite moet doen om een interessante foto te maken.
Niets is minder waar. Ja, het is gemakkelijk een foto te maken van een landschap, maak je die bovendien
tijdens zonsop/ondergang dan heb je een instant ‘waaauw’ gevoel.
Zijn ze daardoor altijd even interessant? Ik vind van niet!
Ik had lang gespaard voor mijn Tokina 11-16mm f/2.8,
toch ga ik tegenwoordig steevast op stap met (enkel) mijn Canon EF 70-200mm f/4.0 L IS USM.
Waarom een telelens?
Pas op: Wat ik schrijf hoef je niet aan te nemen als wet of standaard.
Hier volgen enkele voorbeelden waarom mijn voorkeur – momenteel – uitgaat naar een tele objectief.
Hoe langer de lens, hoe meer pro je bent 😉
Just kidding, niets is minder waar natuurlijk.
Trouwens: Eén nadeeltje van een lange lens: Die zwiebert tijdens het wandelen.
Mocht iemand tips hebben om een lange lens stil te houden tijdens het wandelen, hoor ik ze graag. 😉
Focus
Logisch zou je zeggen, maar met een telelens kun je overbodige informatie buiten beeld houden.
Je kunt meer nadruk op je onderwerp leggen door je onderwerp bijvoorbeeld te gaan isoleren.
Zelfs in de meest chaotische situatie kun je rust gaan scheppen.
In bovenstaande situatie heb ik ervoor gekozen de wandelaars af te beelden in het desolate landschap.
Andere overbodige informatie liet ik buiten beeld.
Compressie
Door in te zoomen worden afstanden verkleind.
Bovenstaand beeld is een welbekend landschap (Hallerbos, ding ding ding).
Iedereen kent deze locatie ondertussen wel, prachtige hyacinten velden onder een fris groen dak.
Door gebruik te maken van een lange brandpuntsafstand glijd het ene hyacinten veld precies in het ander.
Abstractie
Deze gaat samen hand in hand met voorgaande.
Door bewust bepaalde uitsneden te maken kun je abstracte beelden maken van een doordeweeks onderwerp.
Bovenstaand beeld is een opname van boomtoppen op een mistige ochtend.
Scherptediepte
De combinatie lange brandpuntsafstand, groot diafragma (klein f-getal) levert mooie bokeh op.
Als men over bokeh spreekt, spreekt men over de onscherpe delen van de foto.
Experimenteer met lichtinval om extra sfeer te creëren.
Tip: Laat hierbij opzettelijk de lenshood achterwege. 😉
Caméra Zoomé
Uiteraard is er ook dit. Waarom koop je anders een zoomlens. 🙂
Met een telelens breng je verafgelegen onderwerp dichterbij.
Ideaal voor moeilijk bereikbare plaatsen.
Denken we terug aan de hierboven opgesomde punten, dan kun je vaststellen
dat het ene vaak samenhangt met het ander.
Zo, dit was een kort overzichtje waarom mijn telelens praktisch aan mijn body gelijmd is.
Wat is jullie favoriete lens?
Laat het gerust weten in de comments.
Alvast bedankt en tot de volgende!
Groetjes,
Glenn
You might also like
7 Comments
Dag Glen
Boeiende post.
Ik heb ook een UWA, maar gebruik meer mijn 18-270 Tamron lens (niet de beste lens om veel bokeh te creëren, maar wel een zeer flexibele lens)
Wat betreft je vraag rond het dragen van een lens:
Ik durf nogal eens nekpijn hebben. Zware fototoestellen zijn daartoe niet bevorderlijk.
Een aantal jaar geleden investeerde ik in een draagsysteem van Cotton Carrier.
Zeer handig. Er bestaat zowel een compacte draagriem, als een harnas waaraan je vlot meerdere toestellen kunt vastmaken.
zeer comfortabel, niet belastend voor de nek, vlot om camera vast te nemen, veilig voor de camera (slingert niet rond) …
Een echte aanrader.
Bedankt Philip om uw ervaring te delen over die cotton carrier. Ik heb die al een paar keer zien hangen op beurzen,
maar nog nooit echt getest. Gebruik je die ook in combinatie met een rugzak met borstriem?
Is inderdaad een praktische oplossing als je grote wandelingen maakt en je je toestel snel bij de hand wil hebben.
Groeten Glenn!
[…] Zoals ik in de intro al zei was 2018 een flauw jaar wat betreft fotograferen. Ik probeerde toch wat content te maken voor mijn blog en schreef in juni een blog over ‘Waarom ik tegenwoordig mijn tele verkies’. Benieuwd naar de review? Klik dan hier (of op de foto). […]
Dag Glenn,
Mooie post en mooie foto’s. Ik gebruik m’n tele bereik ook heel graag voor landschappen (meestal van 70-400 mm). Aan m’n rugzak heb ik tussen de twee banden die over je schouders gaan een horizontaal bandje met zo’n klik ding. M’n camera steek ik tussen band en buik waardoor de camera ‘rust’ op het bandje en niet aan je nek hangt. Hierdoor hangt ie ook in het midden. Handig tijdens het wandelen, want bij andere systemen hangt ie aan je riem aan de zijkant of aan een band van je rugzak. Op het moment dat ik een foto wil maken, klik ik dat klik ding open en ik kan meteen fotograferen. Maargoed, het is al een wat oudere post, dus wellicht heb je al een heel goed ander systeem. Hoe dan ook. Leuk om te lezen dat je tegen de trend in graag gebruik maakt van je telelens.
Groet,
Frank
Hey Frank!
Dat is inderdaad een goede! Ik gebruik iets gelijkaardig.
Mijn wandel rugzak die ik momenteel heb heeft lussen aan de schouderbanden, daar steek ik mijn telelens dan tussen.
Als ik dan toch een ander objectief gebruik lukt dit echter niet wegens te kort.
Zal uw truckje eens uittesten! Bedankt!
[…] […]
[…] […]