Toen ik begon met fotografie stond één ding vast:
“Ik ben landschapsfotograaf, dus ik gebruik een UWA-lens.”
Landschapsfotografie + UWA
Als beginnend fotograaf keek ik dagelijks honderden beelden op fora en andere portfoliowebsites.
Eén ding stond vast, ik moest – zoals vele collega landschapsfotografen – een UWA lens hebben.
UWA staat voor Ultra Wide Angle, iedere lens met een brandpuntsafstand breder dan 24mm (FullFrame).
Om het landschap weer te geven moest ik zoveel mogelijk in één beeld krijgen.
Asse Ter Heide – © Glenn Vanderbeke
Althans, dat dacht ik.
Het is gemakkelijk te denken dat je met een UWA lens geen moeite moet doen om een interessante foto te maken.
Niets is minder waar. Ja, het is gemakkelijk een foto te maken van een landschap, maak je die bovendien
tijdens zonsop/ondergang dan heb je een instant ‘waaauw’ gevoel.
Haven van Zeebrugge – © Glenn Vanderbeke
Zijn ze daardoor altijd even interessant? Ik vind van niet!
Ik had lang gespaard voor mijn Tokina 11-16mm f/2.8,
toch ga ik tegenwoordig steevast op stap met (enkel) mijn Canon EF 70-200mm f/4.0 L IS USM.
Met de Canon EF 70-200mm f/4,0L IS USM, Watten, Frankrijk – © Ludo Vanderbeke
Waarom een telelens?
Pas op: Wat ik schrijf hoef je niet aan te nemen als wet of standaard.
Hier volgen enkele voorbeelden waarom mijn voorkeur – momenteel – uitgaat naar een tele objectief.
Glenn Vanderbeke, Charleroi, België – © Marc Santens
Hoe langer de lens, hoe meer pro je bent 😉
Just kidding, niets is minder waar natuurlijk.
Trouwens: Eén nadeeltje van een lange lens: Die zwiebert tijdens het wandelen.
Mocht iemand tips hebben om een lange lens stil te houden tijdens het wandelen, hoor ik ze graag. 😉
Natuurreservaat De Westhoek, De Panne, België – © Glenn Vanderbeke
Focus
Logisch zou je zeggen, maar met een telelens kun je overbodige informatie buiten beeld houden.
Je kunt meer nadruk op je onderwerp leggen door je onderwerp bijvoorbeeld te gaan isoleren.
Zelfs in de meest chaotische situatie kun je rust gaan scheppen.
In bovenstaande situatie heb ik ervoor gekozen de wandelaars af te beelden in het desolate landschap.
Andere overbodige informatie liet ik buiten beeld.
Hallerbos, Halle, België – © Glenn Vanderbeke
Compressie
Door in te zoomen worden afstanden verkleind.
Bovenstaand beeld is een welbekend landschap (Hallerbos, ding ding ding).
Iedereen kent deze locatie ondertussen wel, prachtige hyacinten velden onder een fris groen dak.
Door gebruik te maken van een lange brandpuntsafstand glijd het ene hyacinten veld precies in het ander.
Kasteel d’Aertrycke, Torhout, België – © Glenn Vanderbeke
Abstractie
Deze gaat samen hand in hand met voorgaande.
Door bewust bepaalde uitsneden te maken kun je abstracte beelden maken van een doordeweeks onderwerp.
Bovenstaand beeld is een opname van boomtoppen op een mistige ochtend.
Vloethemveld, Zedelgem, België – © Glenn Vanderbeke
Scherptediepte
De combinatie lange brandpuntsafstand, groot diafragma (klein f-getal) levert mooie bokeh op.
Als men over bokeh spreekt, spreekt men over de onscherpe delen van de foto.
Experimenteer met lichtinval om extra sfeer te creëren.
Tip: Laat hierbij opzettelijk de lenshood achterwege. 😉
Drongengoedbos, Ursel, Oost-Vlaanderen – © Glenn Vanderbeke
Caméra Zoomé
Uiteraard is er ook dit. Waarom koop je anders een zoomlens. 🙂
Met een telelens breng je verafgelegen onderwerp dichterbij.
Ideaal voor moeilijk bereikbare plaatsen.
Damme, België – © Glenn Vanderbeke
Dourbes, België – © Glenn Vanderbeke
Schulensmeer, Lummen, België – © Glenn Vanderbeke
Molsbroek, Lokeren, België – © Glenn Vanderbeke
Denken we terug aan de hierboven opgesomde punten, dan kun je vaststellen
dat het ene vaak samenhangt met het ander.
Zo, dit was een kort overzichtje waarom mijn telelens praktisch aan mijn body gelijmd is.
Wat is jullie favoriete lens?
Laat het gerust weten in de comments.
Alvast bedankt en tot de volgende!
Groetjes, Glenn
